ADHD, joints, Ritalin en Tramadol

Oudejaarsmiddag maakte ik een fietstochtje op mijn e bike. In mijn achteruitkijkspiegeltje zag ik een jongeman op een mountainbike in mijn slipstream fietsen. Ik hou daar niet van, dus drukte ik op de power knop van mijn display. Begrensd op 25 km/h schoot ik vooruit. Maar de jongen hield mij zo te zien moeiteloos bij. Vlak bij het Leesten, de Zutphense wijk waar ik woon, dacht ik hem op de tamelijk steile beklimming van de fietsbrug over de rondweg af te kunnen schudden. In eendrachtige samenwerking met mijn e bike motortje, stoof ik op topsnelheid naar boven. En wat schetst mijn verbazing: de jongen kwam doodgemoedereerd naast mij fietsen. “Lekker beklimminkje, hè meneer?”

ADHD

Ik stond, geheel tegen mijn gewoonte in, even met de mond vol tanden. Maar eenmaal weer bekomen, zei ik: “Jij hebt er aardig de sokken in, zeg!”

“Wielrennen en mountainbiken zijn hobby’s van me. En ik heb ADHD. Komt mooi uit, want zo kan ik mijn energie een beetje kwijt.”

Ondertussen had ik de gelegenheid om de jongens eens wat beter te bekijken. Op zijn hoofd had hij een omgedraaid petje. Hij droeg een felgekleurd sportjack, met daaronder een modieuze spijkerbroek. Zo een met een kijkgat voor de knieën. Een dracht die mij altijd een beetje aan het sprookje van “de kleren van de keizer” doet denken. Maar dat ter zijde. Ik schatte hem een jaar of 25 en hij kwam op mij behoorlijk spontaan over.

“Ik rook iedere dag een paar jointjes om rust te krijgen in mijn hoofd. Sinds kort ben ik van drie naar vier gegaan. En dát is een verschil!”

Omdat ik nou niet bepaald een fan ben van joints, vroeg ik: “positief of negatief?”

Verbaasd keek hij mij een moment aan. “Positief natuurlijk! Ik ben nog wel eens prikkelbaar, maar het gaat stukken beter.”

“Heb je wel eens medicijnen gebruikt?”

“Ritalin”, antwoordde hij met een gezicht waar de afkeer van afdroop. “Wat een rotzooi! Jointjes bevallen me echt veel beter.”

“Als ik het goed begrijp is het eigenlijk een kwestie van kiezen tussen twee kwaden?”

“Dat heeft u goed gezegd. Zo is het!”

Actief door ADHD

Hij keek mij onderzoekend aan en vroeg: “Bent u trouwens de vader van Patrick?”

“Nee, lijk ik op hem?”

“Ja, u zou het kunnen zijn. Patrick is een vriend van mij.”

Er nog steeds van uitgaand dat de knaap een jaar of 25 was, zei ik: “Mijn zoons zijn denk ik al wat ouder dan jouw vrienden.”

“Hoe oud zijn die dan?”

“Een jaar of 40.”

“Ha, net zo oud als ik. Ik ben eergisteren ook 40 geworden!”, riep hij verheugd uit.

 “Nou, dat had ik je niet gegeven, hoor.”

“Komt allemaal door de ADHD. Dat houdt me actief. Laatst zag ik een paar oude kameraden en ik schrok me wild. Zo uitgeleefd en dik dat die waren geworden!”

We kwamen op het punt dat hij rechtdoor moest en ik rechtsaf.

“Ik ga hier rechtsaf, misschien zien we elkaar nog eens.”

“Ja, dat zou leuk zijn”, waren zijn laatste woorden en weg spurtte hij.

Mijn kijk op joints

Wat een lange, moeizame weg moet deze jongeman hebben afgelegd! Een weg beheerst door ADHD. Met hoge pieken en diepe dalen. En de snelheid van leven zal hem heel wat verwondingen, builen en littekens hebben bezorgd. Relaties zullen onder druk hebben gestaan en ook zal hij zichzelf heel veel in de weg hebben gezeten.
En na 40 jaar heeft hij enigszins geleerd om met ADHD om te gaan. Ja, er zelfs de positieve kanten van in te zien.

En ik? Ik heb mijn kijk op joints toch echt een beetje moeten herzien. Nee, niet dat u mij binnenkort met zo’n stinkende toeter op de fiets zult zien zitten, maar ik besef dat het in bepaalde gevallen wel een uitkomst kan zijn.

Zelf gebruik ik Tramadol als pijnbestrijding. Zonder die geelgroene capsules zou ik heel weinig kunnen doen en veel meer pijn hebben. Maar wist u dat Tramadol een opiaat, dus ook een drug is?

Conclusie

De leerzame les die ik uit dit kortdurende contact heb geleerd, is dat je geen format op dingen of mensen kunt leggen. Omdat er alcoholisme bestaat, kun je nog niet zeggen dat een wijntje op zijn tijd verkeerd is. Doordat er zoveel mensen verslaafd zijn aan drugs, kun je nog niet zeggen dat het gebruik ervan altijd en overal uit den boze is.

Alle situaties zijn anders en vragen om een eigen beoordeling. En van waaruit we leven is daarbij allesbepalend!

Daarom geloof ik dat een goed inzicht in situaties, mensen én mijzelf, alleen verkregen kan worden door heel dicht bij de Here Jezus te leven. Zo kan Hij mij door zijn Geest naar Zijn beeld vormen. En… naar Zijn waarheid. Ja, als er iemand de waarheid in pacht heeft en mij objectief inzicht kan geven, dan is dat de Here Jezus! De zoon van God, die hemel, aarde en ook u en mij heeft gemaakt.

Henk van Blijderveen