Vanmorgen mocht ik in het Gelre Ziekenhuis van Apeldoorn op bezoek bij dokter Dokter. Ja, u leest het goed. Dokter Dokter is kaakchirurg en blijkbaar zit het dokteren de familieleden al eeuwen in de genen. Hierbij ga ik ervan uit dat de beste man niet alleen snijdt vanuit zijn naam, maar ook op basis van diploma’s.
Ik werd om tien uur verwacht voor een chirurgische wortelkanaalbehandeling. De dame van poli 25 verwees me naar wachtkamer 2.
Er was nog niemand. Voor het raam stond een verrijdbare metalen werkbank met daarop wat boormachines, een pijpenbuiger, een grote doos Fischer pluggen en nog wat ander gereedschappelijke prullaria, zoals beitels en vijlen.
Dit ambachtelijke stilleven wekte mijn fantasie. Ik zag mijzelf al op die werkbank liggen, met het hoofd van dokter Dokter boven mijn gapende mond. En omdat een chirurg weinig uitricht met alleen zijn handen, visualiseerde ik een boormachine in zijn handen. Ik stond daar met een wat wrange glimlach te mijmeren, toen er een middelbaar echtpaar binnenwandelde. De vraag wie van de twee patiënt was en wie chauffeur cq. vertrouwenspersoon was niet moeilijk te beantwoorden.
“Moet u ook naar dokter Dokter?”, vroeg de nerveuze vrouwelijke helft van het paar.
“Ja.” Ik wees naar de werkbank. “De dokter vertelde me net, dat de operatiekamer buiten bedrijf is. Hij gaat vanmorgen in de wachtkamer opereren.”
Het patientensegment bestaat grofweg uit bikkels, zoals ik, en de “Ach-schei-uit-patiënt”.
Deze vrouw was van dat laatste type. Een dankbaar object waarmee ik de lichte onrust onder mijn bikkelhuid kon weglachen. Gelukkig had de man dezelfde “humor” als ik: “Kijk Nel, hiermee verdooft hij.” Terwijl hij dit zei pakte hij de pijpenbuiger en zwaaide er vervaarlijk mee in het rond. Ik deed mee en poetste mijn oppervlakkige bikkelstatus nog wat op: “Dat ding wordt ook wel gebruikt om hele grote verstandskiezen mee los te wrikken. En die Fischer pluggen zijn kwalitatief uitstekend. Daar schroef je zo een implantaatje in.”
“Ach schei uit! Ik zie er al zo tegenop”, zei de vrouw.
Voetstappen klonken en dokter Dokter verscheen. “Komt u maar meneer Van Blijderveen.”
Toen was het uit met de pret…
Henk van Blijderveen
Leibele zegt
Ik wens je veel sterkte. Een kaakchirurg en Dr. Mengele hebben dezelfde werkwijze.
Henk van Blijderveen zegt
@Leibele: Bedankt! Tot nu toe valt het me mee.( Daar zal de verdoving ook wel iets mee te maken hebben…)
toon zegt
Je doktert dus bij dokter Dokter?
Tja, het is te danken aan een verzetsdaad tegen de nieuwe Napoleonistische wetten, dat zoveel Nederlanders met wat eigenaardig klinkende namen zitten, leerde ik ooit… Maar soms is het ook leuk.
En och, wat doet het er eigenlijk toe? Laat ons zeggen dat de naam hoort bij de verpakking…En die speelt niet zo’n grote rol, de inhoud telt! Enne… hoe zit het nu met met dat kanaal vol peentjes ? Flink geoogst ?
slothouber zegt
toch blij dat dit geschreven woord is en niet gesproken woord 😉