Op mijn elfde verhuisde ik naar Gorssel. Op weg naar de Lagere School kwam ik altijd langs een vrijstaand huis, dat “Ketteret” was gedoopt. De naam was grappig en er zat een grappig ritme in. Maar wat het betekende wist ik niet. Jaren later begreep ik dat de al wat oudere eigenaar het, in uitgesproken dialect, had gered. Wat hij gered had? Hij zal het bordje er niet op hebben geschroefd na een doorgebracht weekend met een lastige schoonmoeder. Nee, het zal iets te maken hebben gehad met ‘s mans diepste verlangen naar vrijstaand bezit.
Wat hebben we gered?
We zijn nu 45 jaar verder. De eigenaar van het huis is hoogstwaarschijnlijk begraven, ge-urnd of verstrooid. Het huis heeft hij reddeloos verloren. Ja, de status van overledene is het enige dat we met zekerheid redden. Wat dat betreft, kan ieder mens nu al een grafsteen bestellen met daarop “Ketteret”.
Maar wat hebben we gered? Welk einddoel hebben we behaald? Een plekje onder een mooie treurwilg? Een plekje waar geliefden nog even in gedachten bij ons willen zijn? Een plekje waar uiteindelijk, bij gebrek aan verwanten, onze overblijfselen anoniem de tijd liggen te doden?
Een doorstart
Mensen die leven met de “zekerheid” van een dood-is-dood-gedachte, laten na de crash van hun overlijden een doorstart naar ongekende hoogte liggen. Want de Bijbel leert ons dat we het lichaam weliswaar op aarde achter moeten laten, maar dat onze ziel verder leeft. Of we het nu geloven of niet. Dit gegeven maakt de vraag, of we het na onze dood ook nog redden, uitermate belangrijk.
Slechts één Weg
Helaas kan geen sterveling dan nog op eigen kracht bij God komen. Simpelweg omdat Gods heiligheid zich niet verdraagt met onze zonden. Zonden die zelfs huizen in de meest humane mens. God kan zonde niet gedogen. En omdat Hij een relatie met ons wil, heeft Hij ermee afgerekend! In Jezus Christus, die aan het kruis de straf voor onze zonde heeft betaald. Jezus zegt: “Ik ben dé Weg, dé Waarheid en hét Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij.” (Johannes 14:6 – HSV)
Nee, een andere weg is er niet!
Bent u al gered?
Henk van Blijderveen
Jan zegt
Met het oog op een zegevierend doorstart, doe ik ieder dag opnieuw een stamelende poging in gebed, in gedachten of met een lied, om het zicht op de eeuwige toekomst vast te houden.
Het licht blijft niet altijd als een middagzon roerloos in het zenith staan.
Het leven hier op aarde is geen slijtvast tapijt.
Mijnheer Ketteret heeft het als veelbelovende leek ook niet gered. We zijn geen anoniem stof, want God schrijft voornaamheid toe aan de mens.
Het is nooit Zijn bedoeling geweest dat de mens een hartstochtelijk aanhanger van zijn eigen morele systeem zou blijven. Onze ankerplaats is God….het lot van een schip hangt af van de hechtheid van een veilige ankerplaats.
Het is goed om de stilte in ons eigen hart te herstellen, om te luisteren naar het Zijne.