19 En dit is het getuigenis van Johannes, toen de Joden priesters en Levieten uit Jeruzalem stuurden om hem te vragen: Wie bent u?
20 En hij beleed en ontkende het niet, maar hij beleed: Ik ben de Christus niet.
21 En zij vroegen hem: Wat dan? Bent u Elia? En hij zei: Ik ben het niet. Bent u de profeet? En hij antwoordde: Nee.
22 Zij zeiden dan tegen hem: Wie bent u, opdat wij antwoord kunnen geven aan hen die ons gestuurd hebben; wat zegt u van uzelf?
(Joh. 1:19-22, HSV)
Helderheid gevraagd
De Joden verwachtten hun Messias, de Christus. Het opzienbarende optreden van Johannes de Doper wierp in dit verband vragen op. En zo werden de geestelijk leiders erop uitgestuurd om helderheid te verschaffen. Nadat Johannes kort en krachtig duidelijk had gemaakt dat hij niet de verwachte Messias, Elia of profeet was, werden zijn ondervragers ongeduldig. Ze konden als “specialisten” tenslotte niet onverrichterzake terugkeren. Dat zou hun positie en aanzien geen goed doen. Vandaar de uiteindelijke wanhoopsvraag “Wat zegt u van uzelf?”
Bekering
De priesters en Levieten hadden weinig sympathie voor die vreemde vogel Johannes. Johannes die in de geest van Elia de noodzaak van bekering predikte. Bekering van zonde, bekering van religie. Bekering tot het hart van God. Wat een schril contrast met de geestelijk leiders, die als loopjongens van het volk waren gericht op mensen en eigen eer. Geen wonder dat Johannes’ prediking weinig ingang vond en als een bedreiging werd ervaren door de machthebbers. Het Koninkrijk der hemelen was heel nabij. Maar door de afwijzing van het volk tegelijk onbereikbaar.
Mensgericht evangelie
En ook tegenwoordig is de boodschap van bekering niet populair. Ook nu zijn er “loopjongens van het volk” actief, die een mensgericht evangelie zonder bekering verkondigen. Omdat het zo populair is. Omdat “het werkt”. Dé oplossing om kerken weer vol te krijgen. Maar ook dé manier om de Here Jezus buiten de kerkdeuren te houden…
Henk van Blijderveen