10 Hij was in de wereld en de wereld is door Hem ontstaan en de wereld heeft Hem niet gekend.
11 Hij kwam tot het Zijne, maar de Zijnen hebben Hem niet aangenomen.
12 Maar allen die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven kinderen van God te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven;
13 die niet uit bloed, niet uit de wil van vlees en ook niet uit de wil van een man, maar uit God geboren zijn.
(Joh. 1:10-13, HSV)
In 2000 jaar is niks veranderd
Zoals het 2000 jaar geleden was, is het nog steeds: Jezus zoekt de mensen op, terwijl een groot deel van de mensheid Hem niet kent. Op vers 10 afgaand zouden we het al dan niet kennen van Jezus nog kunnen opvatten als iets dat buiten ons om gaat. Maar vers 11 zoemt pijnlijk scherp in op de kern van het probleem: de mens heeft Jezus verworpen.
Kennen of begrijpen?
Het kennen van Jezus heeft niets te maken met begrijpen. Want dan begrenzen we Jezus door ons begrip. Het gevolg is een menselijke god. Nee, Jezus is niet na te rekenen. Hij is almachtig en daardoor soeverein. Hij wil dat we zijn hart leren kennen. En dat is een geloofszaak.
Gelukkig is het nog steeds genadetijd en blijft God roepen: Geloof in de naam van mijn Zoon Jezus en je zult mijn kind zijn.
Wedergeboorte
Een prachtige belofte! Maar daar is nog wel iets voor nodig. Want geestelijk gezien komt ieder mens door de erfzonde als een doodgeboren kindje op aarde. Daarom is een tweede geboorte nodig, de zogenaamde wedergeboorte. Een geboorte uit God om geestelijk te kunnen leven. Een wedergeboorte waardoor we in een eeuwigdurend relatie met God de Vader mogen leven!
Henk van Blijderveen