Het leven is als een rivier

Gisteren ging mijn column over retenties, overstromingsgebieden die wateroverlast moeten voorkomen. Wist u dat elk mens twee fysieke retenties heeft? De ogen. We proberen vaak krampachtig te voorkomen dat er waterlanders in verschijnen. Want anderen hebben niets met ons verdriet te maken. Maar worden de emoties te machtig, dan stromen de retentiegebieden vol. En als er dan iemand vraagt of er wat is, dan is niet zelden een bevloeiing van de buitendijks gelegen konen het gevolg. Alleen huilers die volkomen uitgeput en teneinde raad zijn laten zo’n vloed ongemoeid. De anderen drogen ze af met een hulp-retentie. Met de zakdoek. Want natte rode ogen leveren meer gezichtsverlies op dan droge.

Een rivier

Eigenlijk is het leven een soort rivier. Een rivier die begrensd wordt door de dijken van erfelijkheid, opvoeding en ervaring. Retentiegebieden in de vorm van volkstuintjes, vakanties, voetbalwedstrijden en dergelijke moeten voor een aanvaardbare waterpeil zorgen. Maar desondanks veranderen de levensstromen toch vaak in woest kolkende watermassa met gevaarlijk hoge waterstanden. Veroorzaakt doordat de postmoderne mens is dichtgeslagen en verhard, waardoor de emoties niet meer via de geleidelijkheid kunnen wegzakken in het grondwater van de ziel. Voeg daarbij de oppervlakkige ik-gerichte tijdgeest plus de almaar toenemende hoeveelheid omgevingsprikkels en het is logisch dat de dijken bij velen doorbreken. Dijkdoorbraken in de vorm van psychoses, depressies en burn-outs. Een mens is tenslotte niet van steen.

De vaargeul

Verschrikkelijke ervaringen voor wie er mee te maken krijgen, maar wel hét moment om weer terug te zakken in die vertrouwde en overzichtelijke vaargeul van het leven.

Mijn vaargeul wordt gevormd door het evangelie. Dankzij het Woord van God, de Bijbel, weet ik waar de stroom eindigt en hoe ik onderweg het beste om kan gaan met allerhande omstandigheden. De Heilige Geest zorgt er met “levend water” voor dat ik tijdens mijn reis de moed niet verlies. Want in dat “levend water” wordt voortdurend mijn Heer en Heiland, Jezus Christus, weerspiegeld. God heeft in Hem gezorgd voor een retentie, die in alle gevallen voldoet!

Jezus zegt: Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven. (Mat. 11,28)

Henk van Blijderveen