Spelregels voor oorlog

Deze week kwamen afschuwelijke beelden voorbij uit Boetsja en andere voorsteden van Kiev, waar honderden burgers door Russische troepen meedogenloos zijn doodgeschoten, verminkt en verkracht. Was het frustratie, was het wraak? Was het een bevel van hogerhand? We weten het niet. En zullen het waarschijnlijk ook nooit te weten komen. Want Poetin en zijn rijke vriendenkliek wassen voortdurend hun bebloede handen in onschuld, terwijl het oorlogsrecht met voeten en leugens wordt getreden.

Oorlogsrecht

Tja, het oorlogsrecht? Opgesteld in tijden van vrede. Om geschonden te worden in tijden van oorlog. Omdat dan andere wetten en rechten gelden. Namelijk wetteloosheid en het recht van de sterkste. Dan openbaren mensen in de anonimiteit van de duisternis hun ware aard. Want de doden en misdaadbroeders praten niet.  

Ja, onder normale omstandigheden zijn we redelijk geciviliseerd. Een civilisatie die gestoeld is op wetten, controles en sancties. Maar o wee wanneer een van deze pijlers ontbreekt! Dan zakt het humane masker schaamteloos af…

Eigenlijk is oorlogsrecht niets anders dan een brevet van onvermogen van de beschaafde wereld. Een soort legitimatie voor het voeren van oorlog. Het mag, maar alleen als hij “netjes” wordt gevoerd. Dus wél schieten op een militair, maar een burger doden is streng verboden. Een gewone bom gooien is geoorloofd, maar een clusterbom is misdadig. Oorlogsrecht als een klinische constructie, die krom maakt wat recht wordt genoemd. Met het Internationaal Strafhof in Den Haag als tandeloze rechtspreker. Want de kans dat Poetin ooit in het beklaagdenbankje terechtkomt, is verwaarloosbaar.

Jezus’ eerste komst

Idealiter is er bij oorlogsdreiging maar één goede afspraak mogelijk: we maken geen oorlog en als er meningsverschillen zijn, dan onderhandelen we. Maar ja, die inborst van de mens hè…

En begrijp me goed, dat geldt voor iedereen! Want geen mens kan zeggen dat hij volkomen rechtvaardig is, dat hij nooit een misstap maakt. Alleen wijzelf zijn er de oorzaak van dat de toestand in de wereld is zoals die is. De oorlogen, het klimaatprobleem en de onrechtvaardige verdeling van de welvaart, ze groeien weelderig op onze hebzucht en egoïsme. Een trieste constatering…

Maar er is hoop! Want juist daarvoor kwam Gods Zoon, Jezus, 2000 jaar geleden naar de aarde, om ons te overtuigen van zonde. Voor die zonde van ons stierf Hij aan het kruis, om drie dagen later door God te worden opgewekt in heerlijkheid. En iedereen die zich door deze opgestane en verheerlijkte Jezus laat bezoeken, kan alleen maar erkennen dat er aan onze binnenkant veel mis is. Wie dat ontkent heeft een groot probleem!

Jezus’ wederkomst

Want zo zeker als de eerste komst van Jezus was, zo zeker zal ook zijn wederkomst zijn. Dan zal Hij komen met goddelijke macht en kracht, om te oordelen de levenden en de doden.

En wie Jezus’ kruisoffer heeft afgewezen, zal dan definitief afgesneden worden van Zijn liefde. De Bijbel is er duidelijk over waar zo iemand eindigt: namelijk in de buitenste duisternis waar gejammer en tandengeknars zal zijn. (Matteüs 22:13)

Maar wie zich heeft laten redden door Jezus heeft niets te vrezen. Sterker nog, die mag vol vreugde uitzien naar Zijn komst! Want hij zal liefdevol worden meegenomen naar een heel andere plaats. Een plaats waar de verlosten voor altijd verenigd zullen zijn met hun Redder. Een plaats waar geen dood, rouw, gejammer en pijn meer zal zijn. Wat eerst was, is voorbij! (Openbaring 21:4)

Wat een geweldige bemoediging voor iedereen die, door wat dan ook, lijdt aan het leven! De Here Jezus maakt alle dingen nieuw!

Gelukkig is de mens die Hem als Heer en Heiland heeft aangenomen!

Henk van Blijderveen 

P.S. Ik weet het. Vier uitroeptekens in de laatste vier zinnen… Maar het kon even niet anders. 😉