Koeie. Een van de eerste woordjes van ons kleinzoontje Tim. Bij alles wat hij aanwijst zegt hij “Koeie”. Het duurde even voor ik begreep dat het kereltje de moeilijke samengestelde uitdrukking “Wat is dat?” versimpelt tot het voor een eenjarige te hanteren “Koeie”.
Tja, je moet er als opa maar achter zien te komen hoe pril leven denkt. Ik kan er slechts één verklaring voor bedenken:
Bij ons in de vensterbank staan twee koeien van aardewerk. Toen Tim woordjes begon te oefenen heb ik hem verteld dat dit koeien waren. Twee aardewerken nepkoeien die qua grootte, beharing, structuur, houding en beweeglijkheid in de verste verte niet lijken op de koeien die hem door pappa en mamma in de wei werden aangewezen.
Aangezien Tim slim is, zal hij gedacht hebben dat opa ook niet wist hoe die rare stenen gevallen in de vensterbank heten. Opa zegt dus koeien als hij iets niet weet. In peutertaal “Koeie”. En zo had Tim weer een woord geleerd. Het betekent dus gewoon “Wat is dat?” en zo heel af en toe worden er ook nog van die grote slome beesten met uiers mee aangeduid.
Zo, de verklaring is gegeven. Opa Henk heeft Tim met een problematische spraakverwarring opgezadeld die voorlopig niet meer is te repareren.
Ik heb daarom besloten om de vensterbankkoeien in het vervolg misbaksels te noemen.
Henk van Blijderveen
Jan zegt
Als Opa moet je soms improviserend proberen te overleven. Van de ene kant heb je behoefte woorden te vinden voor de werkelijkheid van een koe, en van de andere kant besef je dat ze altijd gebrekkig blijven.
De onmatigheid waarmee wij ons veelal van woorden bedienen, hebben de duidelijkheid nog niet zo heel veel dichterbij gebracht.
Ik heb de indruk dat jullie Tim met het woordje KOEIE
een glanzend begrip in de markt heeft gezet, dat met een uitdijend enthousiasme de wereld in een razend tempo zal omarmen.
Het heeft een graad van onmiddelijkheid en van absoluutheid.
We stuiten hier op de fundamenten van een klein genie
heb ik de indruk, die in staat geacht moet worden het sociale evenwicht in onze maatschappij te herstellen.
Tim is nu nog in voorlopigheid verpakt, maar zijn ingedikte taalbegrip (nu in een fase van zelfonderzoek) zal uitgroeien tot een alles overvleugelende wereld taal, het “koeiaans”.
Henk, hou me op de hoogte. Taal is ten diepste een onmisbaar instrument om iets te verbergen of iets te openbaren.
Antoon Goderis zegt
Mij lijken het beestige boekensteunen die het voornaamste ornament missen: het boek… Dan had je meteen een bron van woorden aangeduid. Maar ik geef het toe, je zet niet ieder boek tussen de koebeesten.
Reinie zegt
Als de kleine Tim net zo handig met woorden wordt als zijn opa, dan kijk ik uit naar de tijd dat hij kan schrijven 🙂
Leibele zegt
Foei Opa Henk, misbaksels zijn stenen die niet voldoen aan de normen die de steenbakker bedoelde. En dat zijn die “koeie” niet.
Terrebel zegt
De kinderwereld zit logisch in elkaar. Zo had mijn zoon het als zoontje over “voetmouwen” voor broekspijpen en “het regenjournaal” voor het weerbericht.