Het achtuurjournaal bracht het prachtig in beeld. De zaal vol 60-plussers met langlevende ouders. Met een zweem van onvergankelijkheid luisterden de kwieke ouderen naar hun onderzoekers die wisten te vertellen dat zij erfelijk positief belast waren; de man met de zeis is dankzij de genen in geen velden of wegen te bekennen.
En ik?
Ik behoor tot een andere groep. De groep van de ongewissen. Mijn vader stierf op zijn 73ste, mijn moeder op haar 80ste en mijn enige broer op zijn 58ste. Hopelijk zijn deze leeftijden tussenstops voor mij. Even stilstaan bij de overledenen, dankbaar zijn voor de gegeven jaren en dan weer verder. Op naar de 100.
Goed, ik ben nog aardig levendig, maar wel met tal van gebreken. Nee, dank u voor uw interesse, geen levensbedreigende. Maar ze zijn wel doodvermoeiend. Een hardnekkig virus, slijtages, vernauwingen tussen wervels en restverschijnselen van operaties.
Genezingsdiensten
Er is veel voor gebeden, ik heb me laten zalven met olie, ging bij oproepen voor genezing naar voren en… mijn situatie is onveranderd gebleven. Ja, in de loop der tijd zelfs verslechterd. Regelmatig worden mij genezingsdiensten aanbevolen.
Maar ik pas. Ik wil niet onevenredig met dat kleine stukje van Gods taart bezig zijn. Genezingen zijn bovendien nooit structureel. Anders zouden we het eeuwige leven op aarde hebben. En is dat niet juist wat we vaak najagen? Eeuwig leven op aarde. Omdat het hier en nu zo vertrouwd is. Een visie die stervelingen hemelse vergezichten naar aards model laat schilderen.
Genade
Door genade ben ik ervan overtuigd, dat die vergezichten in werkelijkheid mooier zullen zijn dan iemand ooit kan bedenken.
In dat licht bezien komen genezingen in de schaduw te staan. Worden wat ze in wezen zijn: tekenen van een soevereine en almachtige God. En als Hij zichzelf zo in mijn leven wil openbaren, dan zeg ik: “Graag!” Maar zo niet, dan zeg ik met Paulus de ontspannende woorden: “Uw genade is mij genoeg.”
Op naar de toekomst!
Henk van Blijderveen
Rob Alberts zegt
Sterkte met de pijnen en het ongemak!
Vrede hebben met tegenslagen helpt.
Ik wens jou een hoge leeftijd toe.
Vriendelijke groet uit Amsterdam-Zuidoost
Jan zegt
Henk, je bent een standvastige bijbelse cultuurverdediger, die tegen alle verval in op zijn post blijft. We gaan hier samen op aarde nog steeds een tamelijk onzichtbare eindigheid tegemoet, maar wel met een aantoonbare eeuwigheid. Natuurlijk bezorgt ons het denken aan het sterven een onplezierige emotie, maar in het licht van Gods liefde in Christus, hoeven we van onze aardse eidigheid geen groot drama te verwachten.
Het kost soms wel een beetje oefenen in geloof.
Er zit veel oprecht optimisme in het bijbelse geloven.
Wij zijn gelukkig geen producenten van deze blijde boodschap, enkel en allen maar ontvangers.
Prachtig hoe jij daar mee omgaat Henk.
Jan Jaap zegt
Mooi geschreven Henk! Dat is genade, als je kunt berusten in een bepaalde – ongemakkelijke/pijnlijke toestand.
Een leerproces; een blijvend gevecht ook, is mijn ervaring.
Vechten tegen jezelf vooral.